مسئله خطرناک برای ایران این است که این کشورها آرامآرام از سمت ایران کنار میکشند و خود را به یکی از کریدورهای بینالمللی متصل میکنند. به یاد آوریم که دوران باشکوه صفویه با هزاران کاروانسرا زمانی به پایان رسید که ایران دیگر مسیر عبور کالاهای غرب به شرق نبود.
عضویت ایران در بریکس یک دستاورد خوب دیپلماتیک است؛ تحرکی که بعد از یک دهه سیاست تقابلی با جهان و انزواگرایی ارادی در عرصه بینالمللی صورت میگیرد. این اتفاق در سیاست خارجی دولت سیزدهم که بعد از ۲ سال هنوز دستاوردی در عرصه بینالمللی نداشته، اتفاق مهمی است که میتواند سرآغاز روندهای مؤثر و بزرگی آنهم در چارچوب همکاری با قدرتهای نوظهور اقتصادی ارزیابی ...
اگر دولت میخواهد تورم را مهار کند، این امر با شعار محقق نخواهد شد و باید سه راهکار را درپیش بگیرد. اول اصلاح سیاست خارجی؛ سیاست خارجی باید در خدمت رشد و توسعه اقتصادی داخلی باشد و نه برعکس
سیاست خارجی فعال و دیپلماسی سازنده دولت سیزدهم در 100 روز آغازین دولت نشانه ارتقای قدرت و نفوذ منطقهای و بین المللی ایران است و این مهم اقتدار و استقلال کشور را به جامعه جهانی نشان می دهد.