رئیس کمیته گردشگری شورای شهر تهران گفت: افزایش تولید ناخالص داخلی، جذب سرمایه خارجی، کاهش بیکاری، کاهش فقر و کمک به توزیع درآمد از جمله مزایای اقتصادی رونق گردشگری شهری به شمار می‌رود.
تاریخ انتشاريکشنبه ۴ مهر ۱۴۰۰ - ۱۲:۰۰
کاهش بیکاری و فقر با رونق گردشگری شهری امکان‌پذیر است
وی با بیان اینکه بسیاری از محققان، گردشگری را دارای پتانسیل اثرگذاری بر روابط بین الملل و ابزاری برای ترویج صلح در جهان می‌دانند، افزود: این صنعت، ابزاری برای دیپلماسی عمومی و توسعه بین الملل و پاسخ قدرتمندی برای چالش‌های جهانی و تروریسم است که نه تنها از صلح بهره می‌برد، بلکه خود نیرویی حیاتی برای گسترش صلح در بین ملت هاست.
علوی با بیان اینکه گردشگری یکی از مهمترین پدیده‌های اقتصادی و اجتماعی دنیای مدرن است، افزود: گردشگران تجارب و دانش نو را از تعامل با دیگر فرهنگ‌ها، مناطق و کشور‌ها کسب و اهمیت نگهداری از محیط را درک می‌کنند و مناسباتشان با یکدیگر را بهبود می‌بخشند، در این فرایند روابط صلح‌جویانه میان مردم گسترش می‌یابد.
وی گفت: گردشگری در سطح منطقه‌ای و شهری و بین المللی، ابزاری مؤثر برای انتقال ثروت و سرمایه از کشور‌های توسعه یافته و غنی‌تر به کشور‌های کمتر توسعه یافته است. اما گردشگری شهری شاخه‌ای جدید در مطالعات گردشگری است که از دهه نود وارد ادبیات این علم شده و در بسیاری از کشور‌های موفق در صنعت گردشگری، شهر، پایه و اساس توسعه گردشگری است.
علوی جاذبه‌های شهری را بر شمرد و گفت: موزه ها، بنا‌های یادبود، سالن‌های تئاتر، ورزشگاه‌ها، پارک‌ها، شهربازی، مراکز خرید، مناطق با معماری تاریخی و مکان‌های مربوط به حوادث مهم یا افراد مشهور، جاذب گردشگران بسیاری هستند. گردشگری، پتانسیل قابل توجهی برای ارائه‌ی تصویری مثبت از ملتها، ایجاد زمینه برای روابط مثبت در سطح فردی و دولتی دارد و از طریق دخالت در فرایند سیاست داخلی برروابط بین الملل تأثیر می‌گذارد.
وی گردشگری را ابزاری برای نزدیکی فرهنگ‌ها و فرصتی برای آموزش افراد درباره‌ی فرهنگ‌ها و محیط‌های دیگر خواند و افزود: گردشگری به کاهش نگرش‌های متعصبانه؛ یعنی، رسیدن به تعامل و ارتباطات میان فرهنگی منجر می‌شود که نتیجه آن شکلی از گفتگوی بین فرهنگی است، که به صلح و تسهیل روند توسعه‌ی پایدار ختم می‌شود.
علوی گفت: این شاخه از گردشگری، پیام‌آور دوستی و تفاهم بین مردمان جوامع مختلف است و موجب پیوند آنان با یکدیگر می‌شود. بمنظور تعیین چارچوب مفهومی اثرات گردشگری بر صلح جهانی، الگوی مفهومی آن را بایستی در سه حوزه سیاسی، اجتماعی ـ فرهنگی و اقتصادی بررسی کرد.
به گفته علوی از دیدگاه اجتماعی– فرهنگی درباره گردشگری و تاثیر آن بر صلح می‌توان به مواردی مثل ایجاد فرهنگ صلح و آشتی، ایجاد حس همدلی بین ملتها، کاهش تنش و تعارض بین ملتها و ارتقای سطح آموزش اشاره کرد.
وی در مورد اقتصاد گردشگری شهری نیز یادآور شد: افزایش تولید ناخالص داخلی، جذب سرمایه خارجی، کاهش بیکاری، کاهش فقر و کمک به توزیع درآمد از مزایای اقتصادی رونق گردشگری شهری است.
انتهای پیام/.
https://asrgomrok.ir/vdcb.ab8urhbf5iupr.html
