رئیس کمیته گردشگری شورای شهر تهران گفت: افزایش تولید ناخالص داخلی، جذب سرمایه خارجی، کاهش بیکاری، کاهش فقر و کمک به توزیع درآمد از جمله مزایای اقتصادی رونق گردشگری شهری به شمار می‌رود.

به گزارش پایگاه تخصصی و خبری تحلیلی عصر گمرک،‌ "سید احمد علوی" در وبینار نقش موزه‌ها در آموزش صلح که با حضور "فابیو کاربونه"، استاد دانشگاه کاونتری انگلستان و سفیر ارشد موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری (IIPT)  در ایران و محمدرضا کارگر، مدیر کل موزه‌های وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و محمدرضا مجیدی، رئیس انجمن ایرانی همکاری با یونسکو، ابراهیم پور فرج، رئیس جامعه تورگردانان ایران و علی صدرنیا، رئیس هیئت مدیره جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی برگزار شد، گردشگری را یکی از عوامل اصلی بازگشایی مرز کشور‌ها به سوی یکدیگر دانست.
وی با بیان اینکه بسیاری از محققان، گردشگری را دارای پتانسیل اثرگذاری بر روابط بین الملل و ابزاری برای ترویج صلح در جهان می‌دانند، افزود: این صنعت، ابزاری برای دیپلماسی عمومی و توسعه بین الملل و پاسخ قدرتمندی برای چالش‌های جهانی و تروریسم است که نه تنها از صلح بهره می‌برد، بلکه خود نیرویی حیاتی برای گسترش صلح در بین ملت هاست.
علوی با بیان اینکه گردشگری یکی از مهمترین پدیده‌های اقتصادی و اجتماعی دنیای مدرن است،‌ افزود: گردشگران تجارب و دانش نو را از تعامل با دیگر فرهنگ‌ها، مناطق و کشور‌ها کسب و اهمیت نگهداری از محیط را درک می‌کنند و مناسباتشان با یکدیگر را بهبود می‌بخشند، در این فرایند روابط صلح‌جویانه میان مردم گسترش می‌یابد.
وی گفت: گردشگری در سطح منطقه‌ای و شهری و بین المللی، ابزاری مؤثر برای انتقال ثروت و سرمایه از کشور‌های توسعه یافته و غنی‌تر به کشور‌های کمتر توسعه یافته است. اما گردشگری شهری شاخه‌ای جدید در مطالعات گردشگری است که از دهه نود وارد ادبیات این علم شده و در بسیاری از کشور‌های موفق در صنعت گردشگری، شهر، پایه و اساس توسعه گردشگری است.
علوی جاذبه‌های شهری را بر شمرد و گفت: موزه ها، بنا‌های یادبود، سالن‌های تئاتر، ورزشگاه‌ها، پارک‌ها، شهربازی، مراکز خرید، مناطق با معماری تاریخی و مکان‌های مربوط به حوادث مهم یا افراد مشهور، جاذب گردشگران بسیاری هستند. ‏گردشگری، پتانسیل قابل توجهی برای ارائه‌ی تصویری مثبت از ملت‌ها، ایجاد زمینه برای روابط مثبت در سطح فردی و دولتی دارد و از طریق دخالت در فرایند سیاست داخلی برروابط بین الملل تأثیر می‌گذارد.
وی گردشگری را ابزاری برای نزدیکی فرهنگ‌ها و فرصتی برای آموزش افراد درباره‌ی فرهنگ‌ها و محیط‌های دیگر خواند و افزود: گردشگری به کاهش نگرش‌های متعصبانه؛ یعنی، رسیدن به تعامل و ارتباطات میان فرهنگی منجر می‌شود که نتیجه آن شکلی از گفتگوی بین فرهنگی است، که به صلح و تسهیل روند توسعه‌ی پایدار ختم می‌شود.
علوی گفت: این شاخه از گردشگری، پیام‌آور دوستی و تفاهم بین مردمان جوامع مختلف است و موجب پیوند آنان با یکدیگر می‌شود. بمنظور تعیین چارچوب مفهومی اثرات گردشگری بر صلح جهانی، الگوی مفهومی آن را بایستی در سه حوزه سیاسی، اجتماعی ـ فرهنگی و اقتصادی بررسی کرد.
به گفته علوی از دیدگاه اجتماعی– فرهنگی درباره گردشگری و تاثیر آن بر صلح می‌توان به مواردی مثل ایجاد فرهنگ صلح و آشتی، ایجاد حس همدلی بین ملتها، کاهش تنش و تعارض بین ملت‌ها و ارتقای سطح آموزش اشاره کرد.
وی در مورد اقتصاد گردشگری شهری نیز یادآور شد: افزایش تولید ناخالص داخلی، جذب سرمایه خارجی، کاهش بیکاری، کاهش فقر و کمک به توزیع درآمد از مزایای اقتصادی رونق گردشگری شهری است.
انتهای پیام/.