به گزارش پایگاه تخصصی و خبری تحلیلی عصر گمرک،‌ مهراد عباد در مورد ممنوعیت صادرات آرگون و نیتروژن اظهار کرد:‌ در دوران کرونا اکسیژن در کشور دچار کمبود شد ولی صادرکنندگان همچنان صادرات خود را انجام می‌دادند. در پی این اتفاق با تصمیم ستاد ملی کرونا صادرات اکسیژن ممنوع شد. برخی از شرکت‌ها اکسیژن را به نام گاز نیتروژن و آرگون صادر می‌کردند یعنی اکسیژن صادر می‌کردند اما می‌گفتند نیتروژن و آرگون است.
وی افزود: گمرک متوجه چنین موضوعی نمی‌شد و نمی‌توانست تشخیص دهد که به جای نیتروژن و آرگون، اکسیژن صادر می‌شود. این مشکل در گمرک به وجود آمد که چطور باید تشخیص دهند که چه گازی صادر می‌شود. راه حل این بود که آزمایشگاه‌های خود را به آنالیزورهای شیمیایی مانند کروماتوگرافی تجهیز کنند که هزینه بسیار زیادی داشت. برای اینکه این مشکل را حل کنند اقدام به ممنوعیت صادرات نیتروژن و آرگون نیز کردند.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در گفت‌وگو با ایلنا بیان کرد: بعد از گذشت چند ماه و با بهتر شدن وضعیت، صادرات اکسیژن آزاد شد اما هنوز هم صادرات نیتروژن و آرگون ممنوع است. حتی در زمان اوج کرونا هم مقدار زیادی مازاد نیتروژن و آرگون در کشور وجود داشت که تولیدکنندگان اقدام به صادرات آن می‌کردند. ظرفیت تولید نیتروژن و آرگون در کشور ما بسیار بالا است و می‌تواند ارزآوری برای کشور داشته باشد ولی در داخل کشور به نوعی هدر می‌شود و تولیدکنندگان نمی‌توانند آن را صادر کنند.
وی ادامه داد: ستاد کرونا، وزارت صنعت و سازمان غذا و دارو نهادهای مسئول در این موضوع هستند. ما این موضوع را پیگیری کرده‌ایم اما تاکنون پاسخ روشنی نگرفته‌ایم. در جلسه‌ای که برای این موضوع تصمیم‌گیری شد نماینده‌ای از انجمن گازهای فشرده نبود اما از اتحادیه گازهای طبی و صنعتی دعوت شد. یک نفر از این اتحادیه به گمرک مشاوره اشتباه می‌دهد و می‌گوید صادرات نیتروژن و آزگون را هم ممنوع کنید و گمرک صرفا با مشورت با این شخص دست به این کار زده است. درحالی که سود این فرد در این بوده که نیتروژن و آرگون صادر نشود.
عباد همچنین خاطرنشان ساخت: نباید وضعیت تولید در کشور به گونه‌ای باشد که طی یک شب صادرات یک محصول ممنوع شود. در موارد مختلف مانند موز و پیاز هم اتفاقات مشابهی رخ داده بود. فرض کنید یک تاجر ثبت سفارش کرده که میزان زیادی موز وارد کشور کند و یک شبه ممنوع شده است. در دوران تحریم‌ که فشار زیاد است، مدیران ما مدام برای حل کردن یک موضوع اقداماتی را می‌کردند که وضعیت بدتر می‌شد. برای مثال هر هفته یک سیاست ارزی ارائه می‌شد.
انتهای پیام/.