با استفاده از ابزارهای مختلف کشاورزی هوشمند، کشاورزان کنترل بهتری بر روند پرورش‌دام و رشد محصولات به دست آورده اند، نتایج محصولات قابل پیش‌بینی‌تر شده و کارایی کشاورزی و دامی بهبود یافته است.

به گزارش پایگاه تخصصی و خبری تحلیلی عصر گمرک،‌  اینترنت اشیا، سیستمی از دستگاه‌های محاسباتی مرتبط، ماشین‌های مکانیکی و دیجیتال، اشیاء، حیوانات یا افراد است که با شناسه‌های منحصربه‌فرد (UID) ارائه می‌شوند و امکان انتقال داده از طریق شبکه بدون نیاز به تعامل انسان با انسان یا انسان با رایانه را فراهم می‌کنند.
با پذیرش روند رو به رشد اینترنت اشیا (IoT)، تکنولوژی و فناوری به همه جنبه‌های زندگی ما نفوذ کرده‌اند، از سلامت و تناسب اندام، اتوماسیون خانگی، خودرو و تدارکات گرفته تا شهرهای هوشمند و اینترنت اشیاء صنعتی.
بنابراین، منطقی است که اینترنت اشیا، دستگاه‌های خودکار و اتوماسیون کاربرد و مسیر خود را در کشاورزی پیدا کنند. امروزه چگونه می‌توان به اسب‌ها و گاوآهن‌ها تکیه کرد، درحالی که ماشین‌های خودران و واقعیت مجازی دیگر یک فانتزی علمی تخیلی نیستند، بلکه بخشی از زندگی روزمره هستند.
بخش کشاورزی در دهه‌های گذشته شاهد تغییرات فنی متعددی بوده و این تغییرات باعث شده بخش کشاورزی صنعتی‌تر و فناوری محور شود. با استفاده از ابزارهای مختلف کشاورزی هوشمند، کشاورزان کنترل بهتری بر روند پرورش دام و رشد محصولات به‌دست آورده‌اند، نتایج محصولات قابل پیش‌بینی‌تر شده و کارایی کشاورزی بهبود یافته است.
این امر، همراه با تقاضای رو به رشد مصرف کنندگان برای محصولات کشاورزی، به گسترش فزاینده فناوری‌های کشاورزی هوشمند در سراسر جهان کمک کرده است. در سال 2020، سهم بازار اینترنت اشیا در بخش کشاورزی به 5.6 میلیارد دلار رسید.
کشاورزی هوشمند بیشتر برای نشان دادن کاربرد راه‌حل‌های اینترنت اشیا در کشاورزی استفاده می‌شود. با استفاده از حسگرهای اینترنت اشیا برای جمع‌آوری معیارهای محیطی و ماشینی، کشاورزان می‌توانند تصمیمات آگاهانه بگیرند و تقریباً همه جنبه‌های کار خود را بهبود بخشند - از دامداری گرفته تا کشاورزی.
به‌عنوان مثال، با استفاده از حسگرهای کشاورزی هوشمند برای نظارت بر وضعیت محصولات، کشاورزان می‌توانند، دقیقاً تعیین کنند که چه تعداد آفت کش و کود باید برای رسیدن به کارایی مطلوب استفاده کنند. همین امر در مورد تعریف کشاورزی هوشمند نیز صدق می‌کند.
اگرچه اینترنت اشیاء کشاورزی هوشمند و همچنین اینترنت اشیاء صنعتی به‌طور کلی، به اندازه دستگاه‌های مدرن برای مصرف‌کننده محبوب نیستند، با این حال بازار آنها همچنان بسیار پویا است. پذیرش راه‌حل‌های اینترنت اشیا برای کشاورزی به‌طور مداوم درحال رشد است و بیماری همه‌گیر کووید 19 تأثیر مثبتی براستفاده از اینترنت اشیاء در بازار کشاورزی داشته است. اختلالات در زنجیره تامین و کمبود کارگران واجد شرایط، استفاده از آن را بیشتر کرده است. در واقع طبق گزارش‌های اخیر، سهم بازار هوشمند قرار است تا سال 2021 به 6.2 میلیارد دلار برسد.
در عین حال انتظار می‌رود که اندازه بازار جهانی کشاورزی هوشمند تا سال 2025 سه برابر شود و به 15.3 میلیارد دلار برسد - در مقایسه با 5 میلیارد دلار در سال 2016.
اینترنت اشیا چگونه به بخش کشاورزی شکل می‌دهد
 فناوری‌ها و اینترنت اشیا پتانسیل تغییر کشاورزی را در بسیاری از جنبه‌ها دارند.  پنج روش وجود دارد که اینترنت اشیا می‌تواند بخش کشاورزی را بهبود بخشد:
 ارائه داده‌ها: هزاران داده توسط حسگرهای کشاورزی هوشمند - شرایط آب و هوایی، کیفیت خاک، پیشرفت رشد محصول یا سلامت گاو – جمع‌آوری می‌شود که از این داده‌ها می‌توان برای ردیابی وضعیت محصول به‌طور کلی و همچنین عملکرد کارکنان، کارایی تجهیزات و غیره استفاده کرد.
کنترل بهتر بر فرآیندهای داخلی و در نتیجه کاهش ریسک تولید: توانایی پیش بینی خروجی تولید به کشاورز امکان می‌دهد، برای توزیع بهتر محصول برنامه‌ریزی کند.
مدیریت هزینه و کاهش ضایعات به لطف افزایش کنترل بر تولید: با مشاهده هر گونه ناهنجاری در رشد محصول یا سلامت دام، می توان خطرات از دست دادن عملکرد خود را کاهش داد.
افزایش بهره‌وری کشاورزی از طریق فرآیند اتوماسیون:  با استفاده از دستگاه‌های هوشمند، می‌توان چندین فرآیند را در چرخه تولید خود به‌طور خودکار انجام داد، به‌عنوان مثال آبیاری، کود دهی یا کنترل آفات.
افزایش کیفیت و حجم محصول با دستیابی به کنترل بهتر بر فرآیند تولید و حفظ استانداردهای بالاتر کیفیت محصول و ظرفیت رشد از طریق اتوماسیون. در نتیجه همه این عوامل می توانند منجر به درآمد بیشتر شوند.
براساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، انتظار می‌رود که جمعیت جهان تا سال 2050 از 9 میلیارد نفر فراتر رود. برای تولید غذای کافی برای این جمعیت، حجم تولیدات کشاورزی باید 50 درصد افزایش یابد.
از آنجایی که منابع عملیات کشاورزی محدود است (اکثر زمین‌های مناسب برای کشاورزی درحال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند)، تنها راه افزایش حجم، بهبود کارایی تولید است. شکی نیست که کشاورزی هوشمند تا حد زیادی می‌تواند، به مقابله با این چالش کمک کند. در واقع به نظر می‌رسد که بدون آن امکان تولید محصول و موادغذایی برای این میزان جمعیت امکان‌پذیر نیست.
باید گفت، بخش کشاورزی بسیار گسترده است: قسمتی به تولید خوراک برای دام مربوط است، بخشی مربوط به تولید گیاهان روغنی بوده و بخشی از کشاورزی نیز مربوط به تولید میوه است. اینترنت اشیا در کشاورزی مربوط به مزرعه‌، جنگل‌ و گلخانه‌ها است. بنابراین در هر جایی که محصولات کشاورزی وجود دارد، اینترنت اشیا می‌تواند امکانات و قابلیت‌های تازه‌ای ایجاد کند.
از ردیابی دام‌ها گرفته تا نقشه‌برداری میدانی پیشرفته، کاربردهای اینترنت اشیا در کشاورزی هوشمند از مزرعه‌ای به مزرعه دیگر بسته به بخش بازار، آب و هوا و منطقه متفاوت است. در بسیاری از موارد، ابزارها کافی نخواهند بود و ممکن است، به راه حل اینترنت اشیاء کشاورزی هوشمند متناسب نیاز باشد.
اینترنت اشیا قرار است، آینده کشاورزی را به سطح بعدی سوق دهد. کشاورزی هوشمند درحال حاضر در بین کشاورزان رایج‌تر شده و مزارع با فناوری پیشرفته به لطف پهپادها و حسگرهای کشاورزی به‌سرعت به مزارع استاندارد تبدیل می‌شوند.
آینده فناوری‌های کشاورزی جمع آوری و تجزیه و تحلیل کلان داده‌ها در کشاورزی برای به حداکثر رساندن کارایی عملیاتی و به حداقل رساندن هزینه‌های نیروی کار است. اما روندهای بسیار بیشتری برای درک با اینترنت اشیا وجود دارد و اینترنت اشیا صنایع بسیار بیشتری را به‌جز کشاورزی تحت تأثیر قرار خواهد داد.
انتهای پیام/.