به گزارش پایگاه خبری تحلیلی عصر گمرک، بهرام شکوری با بیان اینکه حال اقتصاد با ترمیم تیم اقتصادی دولت سیزدهم بهتر نمی‌شود، گفت: ریشه مشکلات را نمی‌توان به کارآمدی یا ناکارآمدی افراد نسبت داد؛ اگر کشور برنامه‌ای برای رسیدن به شاخص‌های اقتصادی داشته باشد تغییر یک وزیر نمی‌تواند خللی در روند آن ایجاد کند.
وی روزمرگی را چالش مهم اقتصاد ایران معرفی کرد و افزود: نوع رفتارهای دولت باید بر مبنای تئوری‌های علمی صورت بگیرد زمانی‌که این اتفاق رخ ندهد این تبعات اجتناب‌ناپذیر است؛ به عنوان مثال اجرای طرح مولدسازی زمانی می‌تواند مفید باشد که پول حاصل از فروش اموال تبدیل به سرمایه شود این در حالیست که ما می‌خواهیم ثروت خود را بفروشیم و خرج بودجه جاری کنیم که این موضوع فاجعه است.
شکوری با اشاره به گران اداره کردن کشور توسط دولتمردان، گفت: دولت به اضافه بازنشستگان 8 میلیون نفر حقوق‌بگیر دارد و هر روز نیز شاهد بزرگ‌تر شدن دولت‌ها هستیم. 60 درصد بودجه، سهم شرکت‌های دولتی است و این نشان از بزرگتر شدن روزانه دولت‌ها در کشور خبر می‌دهد؛ تجربه نشان داده در هیچ کجای دنیا دولت‌ها بنگاه‌دار خوبی نیستند و بدبختی و فلاکت بنگاه‌داری از سوی دولت‌ها را می‌توان در کشورهای مانند کره شمالی و کوبا مشاهده کرد.
وی با بیان اینکه اگر کشورهای مانند کره شمالی ایده‌آل برخی مسئولان است پس تغییر تیم اقتصادی لازم نیست، گفت: اگر بناست دولت بنگاه‌داری کند این پرسش مطرح است که چرا بند الف و ج به اصل 44 قانون اساسی با هدف تقویت بخش خصوصی در اقتصاد اضافه شد؟ و دولت‌ها را مکلف کردند سالی 20 درصد تصدی‌گری‌اش را در اقتصاد کم و در نهایت به صفر برساند؛ سهم بخش خصوصی در اقتصاد زیر 10 درصد و در عمل مشاهده می‌کنیم که تمام فعالیت‌های اقتصادی معطوف به دولت‌هایی شده است که کارآیی ندارند و هر میزان که مالیات دریافت کنند ونفت بفروشد نمی‌تواند هزینه‌های خود را تامین کند.
این فعال اقتصادی در گفت‌وگو با ایلنا، ادامه داد: وزارت صمت به قدری بزرگ شده است که اگر وزیر بخواهد در تمام طول دوران مدیریت‌اش روزانه به یک سازمان سر بزند نمی‌تواند اما خروجی آن چیست؟ پاسخ مشخص است هیچ. اگر دولت سیاست‌گذار باشد نیازی به این میزان نیرو ندارد نیروهایی که چندان انگیزه‌ای برای کار ندارند زیرا می‌داند در پایان ماه با هر میزان بهره‌وری در کار در نهایت حقوق خود را دریافت می‌کند این در حالیست که دریافت حقوق و مزایا در بخش خصوصی متناسب با کارکرد افراد است.
شکوری کم کردن هزینه‌های دولت را مترداف با افزایش خدمات به مردم دانست و گفت: ترکیه منابع طبیعی چون نفت و گاز ندارد اما ساکنان این کشور مشمول دریافت درمان رایگان هستند؛ ولی ایران باوجود این میزان منابع نمی‌تواند درمان و آموزش را رایگان برای مردم رایگان کند؟ متاسفانه دولت نمی‌تواند درآمدهایش را خرج زیرساخت‌ها کند که مردم از منافع آن بهره شوند و از سوی دیگر آب را ضایع می‌کنیم، بنگاه‌ها در حال ورشکستگی هستند و این به معنی عدم دریافت مالیات است. مناسبات خود را با دنیا قطع کردیم و هر روز با دست در جیب مردم کردن تلاش داریم که کسری بودجه را جبران کنیم؛ در این شرایط که بخشی را ترسیم کردیم تغییر تیم اقتصادی دولت چه دردی را درمان می‌کند؟
وی در پاسخ به این پرسش که در این سیستم افراد تا چه میزان می‌توانند کارآمد باشند؟ گفت: سیستم به سمتی رفته است که اگر افراد بخواهند درست عمل کنند سیستم آنها را پس می‌زند به همین دلیل افراد مناصبی را احراز می‌کنند که به آن باور ندارند و وقتی دلیل کارهایشان را از آنها می‌پرسیم در جواب می‌گویند این خاصیت میز است؛ یعنی میز به مدیر اجازه نمی‌دهد نظر کارشناسی بدهد و به افراد عقیده مخالف را تحمیل می‌کند. نظام اداری مدیر لایق را پس می‌زند زمانی‌که یک وزیر را از انجام یک اقدام برحذر می‌داریم در جواب می‌شنویم که این کار از بالا به ما دستور داده‌ شده است مدیر لایق شخصی است که بتواند در برابر زورگویی‌ها و دستورات غیرکارشناسی بالادستی بیاستد.
عضو کمیسیون معادن اتاق بازرگانی با طرح یک پرسش که چه کسی می‌تواند یک نمونه بیاورد که وزیری در برابر درخواست غیرکارشناسی بالادستی استعفا داده است؟ گفت: هر زمان به رئیس بانک مرکزی بگویند پول چاپ کن و نکرد، در آن زمان می‌توان آن را مدیر لایق معرفی کرد.
شکوری با اشاره به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در زمینه بودجه 20 سال گذشته، گفت: درآمدهای دولت 74 درصد محقق شده این در حالیست که هزینه‌ها 96 درصد بوده است 96 را منهای 74 درصد کنیم میزان کسری بودجه به‌دست می‌آید. دولت‌ها سال را با کسری بودجه، درآمدهای محقق نشده و هزینه‌های بالا آغاز می‌کنند وقتی دولت نتواند هزینه‌ها را پرداخت کند چه اتفاقی در این میان رخ می‌دهد؟ دولت باید شفاف بگوید از کدام منابع می‌تواند هزینه‌ها را جبران کند اگر نتواند به این پرسش پاسخ بدهد این ذهنیت ایجاد می‌شود که دولت دست در جیب مردم کرده و اقدام به چاپ پول می‌کند. در حال حاضر اقدامات دولت به مانند پدر معتادیست که تمام دارایی‌هایش را دود می‌کند و سرمایه‌اش را خرج زیرساخت نمی‌کند.
این فعال اقتصادی در پایان خاطر نشان کرد: عدم عقلانیت، فساد و رانت در مدیریت کشور باعث شده بیشتر تصمیمات مدیریتی غیرکارشناسی به جامعه تحمیل شود؛ با آزمون و خطا کشوری که ارزش منابع‌اش 3 تریلون دلار است را نمی‌توان اداره کرد. چرا باید روزانه به تعداد افراد تحت پوشش کمیته امداد، زباله‌گرد و افرادی که با بدبختی زندگی می‌کند اضافه شود؟ این در حالیست که این مردم استحقاق زندگی در آرامش را دارند.
انتهای پیام/.