انتظار می‌رود با افزایش ۵.۵ درصدی نرخ رشد مرکب سالانه حجم بازار متانول بزرگ‌تر شود و از ۲۰.۴ میلیون دلار در سال ۲۰۲۰به ۲۶.۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۵ افزایش یابد. در این میان عواملی چند در افزایش یا کاهش تقاضای متانول دخیل می‌باشد که محرک بازار به حساب می‌آیند.

به گزارش عصر گمرک به نقل از نفت‌آرا، بازیکنان اصلی بازار متانول -شرکت‌هایی چون سلانیس تگزاس، متانکس کانادا، سابیک عربستان سعودی، پتروناس مالزی ، شرکت شیمی و گاز میتسوبیشی ژاپن- اعلام کرده‌اند به دلیل کاهش تقاضا، تنگناهای زنجیره‌ی تامین وهمچنین جهت محافظت از ایمنی کارکنان خود در ایالات متحده ، فرانسه ، آلمان ، ایتالیا و اسپانیا در طی بیماری همه گیر کووید ۱۹به کاهش تولید روی آورده‌اند. در نتیجه ، انتظار می رود تقاضا برای متانول در سال ۲۰۲۰ کاهش یابد.  
 رشد مصرف متانول در محصولات پتروشیمی
 
از متانول در تولید گسترده‌ی محصولات پتروشیمی استفاده می‌شود و بازار متانول را رشد تقاضای محصولات پتروشیمی در APAC، منطقه آسیا-اقیانوسیه، هدایت می‌کند. در واقع استفاده از محصولات پتروشیمی در صنایع مصرف نهایی مانند اتومبیل‌سازی و ساخت و ساز، نیروی محرکه اصلی بازار متانول است. در صنایع پتروشیمی، بیشتر حجم تولید مواد شیمیایی آلی مربوط به تولید متانول، اتیلن، پروپیلن، بوتادین، بنزن، تولوئن و زایلن‌ها می‌باشد. به اتیلن، پروپیلن و بوتادین به همراه بوتیلن در مجموع الفین می‌گویند. متانول ماده‌ی مورد نیاز انواع محصولات شیمیایی است و به طور کلی به عنوان پتروشیمی اولیه شناخته می شود. تولید الفین از متانول به عنوان محرک اصلی رشد متانول در صنایع پتروشیمی شناخته می‌شود.
  کاربرد MTO / MTP (تکنولوژی جدید تبدیل متانول به الفین و پروپلین) در حال شتاب گرفتن هستند و فقط توسط چین صورت می گیرد. این فن‌آوری در سال 1990 معرفی شد. در فرآیند تولید این فن‌آوری، متانول ابتدا به دی متیل اتر و سپس به هیدروکربن تبدیل می‌شود. سپس هیدروکربن‌ها به عنوان محصول جانبی با مقدار زیادی آب به پلاستیک تبدیل می‌شوند.
اتیلن و پروپیلن به ترتیب ماده اولیه اصلی پلی اتیلن و پلی پروپیلن هستند. در حالی که تقاضا برای پروپیلن سریعتر از اتیلن در حال رشد است، فن‌آوری‌های متداول مورد استفاده در فرآیند تولید الفین‌ها قادر به تأمین تقاضاها نیستند. این درحالیست که فن‌آوری‌های MTO بسیار اقتصادی هستند و نیاز به الفین‌های موجود در بازار را برآورده می‌کند. چندین کارخانه MTO در چین وجود دارد که از زغال سنگ به عنوان ماده اصلی استفاده می‌کنند. رشد تاسیسات MTO در چین به دلیل تقاضای زیاد پلاستیک‌هایی مانند پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن در صنایع مصرف نهایی به سرعت در حال افزایش است. بنابراین ، افزایش کارخانه های MTO در چین و تولید زیاد الفین از متانول در این کشور، عامل اصلی بازار متانول در APAC هستند.
بازار خودرو و رقیبی به نام اتانول
خودرو با سهم ۲۴.۶ درصدی در سطح جهان بزرگترین بازار متانول است. سال‌هاست که سوخت‌های الکلی در کاربردهای خودرو استفاده می شود. از آن‌ها بخصوص به عنوان سوخت‌های با اکتان بالا برای اتومبیل‌های مسابقه‌ای استفاده می‌شود. این الکل‌ها سوخت‌های هیدروکربنی هستند و نسبت به سایر سوخت‌ها تولید کمتری دارند. دو نوع الکل وجود دارد که به عنوان سوخت استفاده می شود؛ اتانول و متانول.
کنترل متانول از اتانول خطرناک‌تر است، زیرا به دلیل خورندگی زیاد هنگام تماس با فلزات، به سیستم تحویل سوخت کاملاً متفاوتی نیاز دارند. سمی‌ بودن اتانول از نظر شیمیایی کمتر از متانول است و انرژی بیشتری دارد. این ماده حاوی حدود ۷۵ درصد انرژی بنزین در هر گالن است، این در حالیست که این میزان در متانول چیزی حدود ۶۷ درصد می‌باشد. اتانول دارای چگالی انرژی بالاتری نسبت به متانول است و هنوز هم مایع است که آن را به گزینه‌ای جذاب تبدیل می‌کند.همچنین اتانول تمیزتر از اکثر سوخت‌های هیدروکربنی می‌سوزد و اگر از زیست توده تولید شود و نه از نفت ، آلودگی کمی دارد یا بعضا هیچگونه آلودگی‌ای ندارد که باعث آسیب کمتری به قطعات خودرو یا تولید دود می شود. بنابراین با افزایش استفاده از اتانول به عنوان سوخت خودرو، این ماده به یکی از مهم‌ترین محدودیت‌های بازار متانول تبدیل شده است.
استفاده از متانول در سوخت‌ کشتی‌ها
استفاده از متانول به عنوان سوخت در کشتی‌ها در پاسخ به تغییرات نظارتی بین‌المللی و به دلیل هزینه‌ی به صرفه‌تر نسبت به سایر سوخت‌ها در حال رشد است. متانول فاقد گوگرد است ، آلایندگی کمی دارد و چندین برابر ارزان‌تر از سوخت تقطیر دریایی است و در شاخص طراحی کارایی انرژی سازمان بین‌المللی مارتین نمره بالاتری نسبت به LNG یا گازوئیل دارد. این سوخت به عنوان یک سوخت جایگزین جذاب و مقرون به صرفه ظاهر شده است، زیرا دولت‌ها و سهامداران در سراسر جهان به دنبال کاهش وابستگی خود به سوخت‌های متداول هستند. متانول یک سوخت دریایی تمیز است که می‌تواند مقرون به صرفه‌تر در صنعت حمل و نقل ظاهر شود. متانول از نظر ذخیره سوخت و هزینه‌های زیرساخت بانکرینگ، به عنوان سوخت دریایی، گزینه مقرون به صرفه‌ای است. از آنجایی که به شکل مایع است، فقط زیرساخت‌های فعلی زیر بنکر برای مدیریت متانول به تغییرات جزئی نیاز دارند. به همین دلیل ، استفاده از متانول به عنوان سوخت دریایی در سطح جهانی در حال رشد است و از آن در چندین پروژه و فعالیت تجاری در سراسر جهان استفاده می شود.
پرهزینه بودن تولید متانول
تولید متانول با استفاده از هر منبع مبتنی بر کربن یک فرآیند پرمصرف است. ساخت کارخانه نیز نیاز به سرمایه گذاری هنگفتی دارد. همچنین برخی هزینه‌های حساب نشده مانند تعمیرات وجود دارد که منجر به تشدید هزینه‌ها می‌شود. برخی از چالش‌های سیاسی و زیست محیطی نیز وجود دارد که مانع رشد بازار می‌شود، مانند بهره‌برداری از ذخایر گاز طبیعی در مناطق مختلف و مسائل زیست محیطی مرتبط با متانول هنگامی که به عنوان سوخت استفاده می‌شود. تأثیر این چالش بر روی متانول فعلی و بازار مشتقات آن بسیار زیاد است، با این حال، چندین سازمان و تولیدکننده دولتی ابتکاراتی را برای پیشرفت فن‌آوری تولید متانول با هزینه نسبتاً کمتر انجام داده‌اند. نياز به سرمايه گذاري بالا منجر به توسعه پروژه‌هاي متانول در مقياس‌ كوچك شده است.